رواية جوز هند الفصل الرابع 4 بقلم رقية

قومت جرى ونزلت تحت قبل ما يتكلم مع حد ويبان انى مخبيه عليهم زعلى

∆ استريح يا شادى دا انت لسه جاى من طريق سفر والله ما هتمشو غير لما تاكلو معانا 
: سفر !!
بصيت ليه بترجى _ ايوه يا حبيبي حمدالله على السلامه 
: الله يسلمك 
∆هاروح اجهز الاكل يكون ابوكى جه نتغدا سوا تعالا معايا يا محمد
رد محمد بطريقه كوميديه$ بعد اذنك يا ابو نسب عشان ورايا شغل البيت 
: حبيبي خد راحتك

_ جاى ليه !!
: جاى اخد مراتى 
_ اسمها طليقتك 
: دا انتى ذات نفسك مش معترفه ب دا انا هعترف بيه 
_ انا اعترف بيه ما اعترفش دى حياتى الشخصيه متدخلش فيها 

: جبتى القسا.وه دى منين  
_ البركه فيك

قطع كلامنا دخول محمد $ يآرب يا ساتر يلا عشان نتغدا انتو كنتو بتتخانقو ولا اى 
: وانا اقدر على زعل هند 
نغزته واتكلمت بهمس _ مش هسامحك برضو

اكلنا واضطريت اروح معاه عشان اهلى 
(بابا مريض سكر وضغط ف مش حابه اقوله على حاجه تضايقه يتعب ولا ادخلهم ف خلافات )

____فالبيت ___
*نورتى بيتك يا ست البنات 
_ تسلمى يا طنط دا شويه وهطلق ان شاء الله 
*يا بنتى ربنا يصلح ما بينكم 
_ ان شاء الله بعد اذنك هطلع اغير وارتاح شويه 

*اتفضلى يا حبيبتى

_________
: اخيرا الشقه بقا ليها روح 
_ تصدق انك عيل صغير عامل زى اللى بيفضل يعيط على لعبه اول ما بيطولها بيركنها جنبه و لما بتضيع ولا بتتكسر بيعيط عليها 
: يا هند كلامك صعب ومش سهل انى استحمله
_ يا جدع وانا اللى كنت حِمل انى اسمع تهزيقك وكلامك اللى زى السم 
: ما انتى كنتى دايما كنتى بتسمعى وتسكتى اشمعنا المره دى 
_ عشان جبت اخرى اديتك فرص كتير وانت مقدرتهاش كنت بقول معلش يمكن مش قاصده ممكن يتغير بس للاسف انت باصص تحت رجليك وشايف انك ادبست فيا ف خلاص طلقنى 
: انا اسف ، بس طلاق مش هطلقة

_ متتكلمش معايا خالص ومن هنا ورايح مفيش كلام يجمعنا 
: طب وقدام اهلنا !! 
_ محدش يعرف ان فيه بينا مشاكل بس كلو دا لحد ماتتطلقنى
: انتى وخداها لعبه !! كل شويه طلقنى طلقنى انتى فكراها بالسهوله دى !
_ هعمل تنازل عن كل شيئ بس طلقنى 
: مش عايزه تسمعينى 
_ لا ولو انت راجل وقد كلمتك طلقنى 
: لاحظى ان كلامك صعب على اى راجل يستحمله ومدام دى حريتك طب انتى طالق ...

يتبع 
. روايه جوز هند 
بقلمي رُقيه

هل هند عندها حق ولا شادى هيقول كلام يقلب بيه الموازين ؟
دا اللى هنعرفه فالبارت اللى جاى 🤎