رواية اليتيمة والۏحش (كاملة حتي الفصل الاخير) بقلم نورهان اشرف
تبكى بحزن وتقولحرام عليكم انا عارفه انى غلط و عارفه انى مجرمه بسبب انى اتخليت عن نفسي بسبب الظروف بس خلاص انتوا ليه مش بتعملوا حاجه غير انكم بټكسروا فيا كانى انا المخطأة الوحيده فى العالم وكلكم ملائكة بس لا مفيش حد ملاك الغلط فيكم كلكم بس مشكلتي انى ربنا كشف ستري مش اكتر من كدا بس خلاص
شعرت دولت بالحزن على تلك الفتاه ولكن حاولت ان تمثل الشجاعه وقالتوانتى فكره ان الكلام العبيط ده هيدخل عليا بصي بقا يا بتاعه انتى انتى هنا مجرد صوره مش اكتر وده مش عشان خاطر سواد عيونك لا بالعكس هو عشان خاطر العيل الصغير اللى على ايدك لانك من غير متسوايش حاجه بنسبه لينا واعرفي انك هنا زوجت ابنى ادام الناس فقط لا غير
دولت بسخرية والله يا حبيبي انت و هي فى الجزمه انا كل اللى فارق معايا العيل الصغير غير كدا مفيش ويلا غور من واشي انت و هى ولا اقولك انا اللى هسبهلك مخضره
قالت كدا وطلعت اوضتها وسبت كل من عزت و هند مصډومين
قال كدا وبص لهند اللى كنت دموعها نزله وقالها امى اتعلمت من امك
هند پغضب بقولك اى يا عزت انا لازم اطلق الولد وخلاص اتكتب باسمك وكمان بقا فى قسيمه جواز يبقا خالص مفيش حاجه تانى
عزت بسخرية فى اى يا بنت فضه انتى حبيتى موضوع الجواز و الطلاق ولا الماوزن قالك هيعملك خصم وانا معرفش
قالت كدا ومشيت وسبت عزت ينظر لها هى الاخره پصدمه
كتك نيله وانت راجل مهزء كدا ملكش كلامه حته مش عارف تحكم على بيتك
عزت بصړاخ لا كدا كتير يا عم صابر حته انت يا راجل يا كيوت بټشتم فيا في اى هو حد مصلتكم عليا
صابر بسخريةيابنى افهم الست عاوزه الراجل اللى يحكمها يبقا راجل مش كيس جوافه
صابر بسخرية يا بنى فضه دى پتخاف منى بس انا الى عامل ليها برستيج
عزت بضحك طب الحق دى بقالها ساعه بتنده عليك
قال كدا وساب صابر لوحده
فى منزل عمار كان يجلس مع ولدته على طولت الفطار
وفاء بسخرية اى يا بيه مش ناوى تقولى اى سبب الجوازه دى و الطلق
عمار بهدوءيا ماما انسي الموضوع ده خالص بقا لانى زهقت منه
توسعت اعين عمار پغضباى اللى انتى بتقولى ده يا ماما خطوبه اى وقرف اى
وفاء بسخرية ليه يا عين امك انت فاكرها هتفضل قعده مستنيه حضرة جنابك ولا اى وبعدين البنت فضلت راهنه نفسها و حياتها عشانك لكن لم انت اتجوزت واحده تانيه خالص الموضوع خلص وانا مش هقدر اتكلم مع خالتك او اقول ليها حاجه وانا ابنى ساب بنتها واتجوز واحده تانيه
قال كدا وخرج من الفيلا وذهب تجاه قصر محمد التهامي وترك وفاء تنظرا الى اثره بابتسامه
كان يدخل عمار قصر محمد پغضب كبير حته انه خبط فى عزت واكمل طريقه
عزت بسخريةطب قول صباحيه مباركه او اى حاجه
لم يرد عليه عمار ودخل الى القصر واخذ ېصرخ
محمد يا تهامى انت فين تعال يا كبير قعدت تقولى انا البص وانا التوت فروت لما قلبت تنج
محمد پغضب فى اى يلا مالك
عمار پغضب فى كارثه فى مصېبه
لاحظ محمد خروج كل من فى القصر حته هند
محمد تعال المكتب
يا حمار عشان نعرف نتكلم بدل مخلى الامن يجي يرميك برا
دخل عمار المكتب و قال البت هتروح منى بسبب لعبك انت و ابنك طب انت واحد بتربي ابنك انا مال اهلى البت تروح منى ليه
محمد بسخرية بت مين دى اللى تروح منك يلا عيب عليك ده انا اجبهالك فى شوال
عمار بسخرية بلا شوال بلا رجب انت دلوقتي تكلم صاحبك وتقولوا ان لو فكره يجوز نجمه ھڨتلها و قتل العريس وهقتل نفسي اه ماهو مش كل الطير اللى يتاكل لحمه
يتبع
اليتيمه_والوحش. الخامس عشر
انت عبيط يلا ولا شكلك كدا عاوزني اتصل براجل وقولها كدا بص يا عمار فى حل تانى
عمار بحزن الحقنى بيه انا عندى استعداد اعمل اى حاجة بس بلاش تروح منى انا محبتش حد فى حياتى غيرها ومش عاوزه غيرها
خلاص اتصل بيها و قولها كدا اطلب انك تشوفها وقولها كل حاجه فى قلبك هو ده الحل