رواية حياه بقلم عبير سليم
ياشهد وانا مستنيكى
فى مطروح
اسر صباح الخير يا شيرين
شيرين صباح النور يا اسر
هو انت حتخرج
اسر ايوة رايح المحكمه
شيرين وتسيبنى هنا لوحدى
اسر طب ماتنزلى تقعدى تحت لحد ماارجع انا مش حتاخى
شيرين بس اعمل حسابك بالليل تسهرنى
اسر حاضر ياستى من عينيه
وبعد مرور عدة ساعات وعودة اسر من المحكمه
يانهارك اسود ومنيل
ايه اللى انتى لابساه ده انتى اتجننتى
شيرين فى ايه يا ياسر لابسه مايوه عادى مش حوار يعنى
اسر يسحبها من يديها پعنف شديد
ويجرها وراءه بينما ياتى شخص من خلفها
ايه يابنى ادم انت حد بردو يتعامل مع الجمال ده كله بالشكل الهمجى ده
فيلكمه اسر فى وجهه
ويضربان بعضهما بشده بينما ياتى الامن لفض الڼزاع
اسر وهو يدفعها بشده وعڼف على الفراش
عاجبك اللى حصل ده
شيرين محصلش حاجه على فكرة انت اللى كبرت الموضوع
اسر تصدقى انك انسانه بارده ومعندكيش ډم
كبرت الموضوع ليه فاكرة نفسك متجوزة سوسن
بس الغلطه غلطتى انى جبتك معايا
ودى غلطه مش حتتكرر تانى
مايوه لابسالى مايوه واللى رايح واللى جاى بيتفرج عالهانم اللى ملهاش حاكم
واعرفك مين هو اسر التهامى
تمر الايام سريعه هكذا هى الحياة وماكان يزيد تعاقب الايام سوى البعد والجفاء بين اسر وشيرين
فمنذ ذلك الوقت الذى اخذها معه الى مطروح ليحاول هدم الحواجز بينهم خالفت الرياح ماكان يتمناه
وبدلا من ان تهدم الحواجز بنيت الجسور بينهم ليصعب الامر اكثر واكثر للتواصل بينهما
ولكن هل ياترى ستتقبل شيرين هذاالامر
بالطبع لا فمن الصعب ترويضها بالشكل الذى لم تعتاد عليه فهى لم تتعود من اسر غير المعامله الطيبه والتى لم تقدرها
اسر من فضلك مينفعش كده
اسر هو ايه اللي مينفعش ده
شيرين يعنى اجي اخرج الاقى مامتك تقوللى انى ممنوعه من الخروج
اسر ايوة ياشيرين انتى ممنوعه من الخروج ولازم تعرفى ان مكانك هو البيت وبس
وتخللى بالك من البنات انتى فاهمه
لانك للاسف مكنتيش اد الثقه اللى اديتهالك
شيرين مش اد الثقه ليه ان شاء الله
عملت ايه عشان كل ده
مكبر الموضوع اوى كده ليه
موقف وحصل وانتهى
اسر موقف وحصل وانتهى ده من وجهة نظرك لكن اللى حصل انى اتفضحت ياهانم وانتى ولا على بالك
واتقال ان اسر التهامي اللى عامل نفسه بيدافع عن الحق سايب مراته تلبس ملابس فاضحه وپيتخانق مع واحد محترم بيقولله عيب تسيب مراتك عارضه نفسها كده للناس
تحبي اقولك ان فى ناس سحبوا قواضيهم من عندى بسبب الڤضيحه دى
انا انا اسر التهامي اللى الكل بيخلف باخلاقى تيجى انتى باستهتارك وعدم تحملك للمسئوليه تهدى كل اللى بنيته
لا ياهانم انا مش حسمحلك بده واعملى حسابك من النهارده مفيش خروج ولا نادى انتى فاهمه حتقعدى تهتمى بالبنات وبس
ومش عاوز اشوف وشك ادامى
ولاول مرة تشعر شيرين بالخۏف منه فهو لم يثور هذه الثورة من قبل
اسر انا اسفه مش حتتكرر تانى
اعتبرنى عيلة وغلطت عشان خاطر جنى الله يرحمها
اسر وهو انا مستحملك اصلا ليه ماهو عشان خاطرها هى
شيرين تحيط رقبته بذراعيها يبقى خلاص سماح المرة دى
يبعد يدها عن عنقه وينظر لها نظرة تحمل الكثير من اللوم
بصي ياشيرين انا اتعاملت معاكى بالرفق واللين ده لان الرسول صلى الله عليه وسلم قال رفقا بالقوارير
لكن ده مش معناه انى ضعيف
انا ممكن اخليكى تكرهى اليوم اللى اتولدتى فيه
انتى سامعه وربي ياشيرين لو مااحترمتى نفسك واحترمتى وجودى فى حياتك لتشوفى معايا اسود ايامك حياتك
ثم يدفعها من امامه ويخرج
بينما هى تقلق من هذه الكلمات التى ولاول مرة تسمعها
واثناء توجهه للاسفل
يستمع الى صوت نقاش حاد يخرج من الطابق العلوى بين اخيه فارس وزوجته ملك
فيقول بينه وبين نفسه لا حول ولا قوة الا بالله
عمرك ماحتتعدل يافارس
ويقرر النزول للخروح الى المكتب فيجد امه وابيه يجلسان سويا فى الحديقه
حبايب قلبي عاملين ايه
عايده الحمد لله بخير طمني عليك انت ياحبيبى
اسر بخير ياامى امال فين البنات
عايده مع نور فى اوضتها
اسر هو فارس مش ناوى يعقل بقى كل يوم والتانى خناق مع مراته
فهمى تستاهل يااسر
اسر ايه يابابا الكلام ده هو فى حد زى ملك دى اسم على مسمى
فهمى هى يابنى اللى فضلت تدلع فيه وتديله ومتاخدش لحد مااتعود على انه ياخد وميديش
والانسان انانى بطبعه لما بياخد بيتعود ميديش مابالك بقى لو كان اصلا انانى زى فارس
طول عمره انانى وكمان بيبص للى فى ايد غيره برغم انى ربيتكم انتم الاتنين زى بعض لكن معرفش هو كده لمين
ودايما جاي عالهبله اللى بتحبه وپتموت فيه
عارفه بنزواته مع الزباله اللى بيعرفهم ومع ذلك عمرها مااخدت موقف كل اللى بتعمله انها تقعد ټعيط وبس
لكن تاخد موقف لاء
يااما قلتلها انتى كده مش بتحافظى على جوزك انتى كده بيتضيعيه منك
سنين وهى عايشه معاه عالوضع ده
لازم طبعا يفترى عليها
اسر بس مينفعش اننا نسيبهم كده لازم ندخل بينهم
فهمى اناعن نفسي اسف انا قاعد مع دودى حبيبتى ويارب الدنيا تولع
اسر قاعد مع حبيبتك
يارب صبرنى يارب
وعوض علية عوض الصابرين
والله انا ماعارف الاقيها منين واللا منين
مش كفايه همى الكبير
ياتى صوت من خلفه
تقصد شيرين طبعا ياابيه مش كده
اسر طبعا يانور هو فى غيرها
نور بصراحه ياابيه مش لايقه عليك خالص سبحان الله فرق شاسع بينها وبين جنى
عايده جنى هوكان في حد زى جنى الله يرحمها
وبعدين دول مايتقارنوش ببعض اصلا
ربنا يهديها ويصلح حالها
يقبل اسر يد امه وابيه ويطبع قبله حانيه على خد اخته ثم ينصرف الى عمله
ثم يلتفت لابيه متنساش تبقى تدعيلى وانت ودودى
فى داخل المستشفى
مالك يتحدث الى دكتور مصطفى دلوقتى هى الحمد لله بقت بتضحك وتبتسم وتلتفت بوشها
مصطفى طب ليه عاجزة عن انها تحرك ايدها او تتكلم
مالك ان شاء الله حيحصل قريب
مصطفى يارب يا مالك دى يسر نفسها اوى انها هى اللى تلبسها الطرحه فى الفرح
مالك طب بمناسبة الفرح مش حنحدد المعاد بقى يادكتور
مصطفى مش يسر اتفقت معاك بعد ماتخلص امتحاناتها
مالك لا والنبي انا مش قادر استنى اكتر من كده
جوزهالى والنبي الله يخليك
مصطفى اهدى ياحبيبى اهدى يابابا
اعقل كده شويه
مالك اعقل ايه بس يادكتور انا مليش دعوة انا عاوز اتجوز
مصطفى والله عيل بكلم عيل انت شكلك اتعديت من عيانينك
مالك طب جوزهالى بقى ربنا يخليك ويشفيلك مزتك يارب
مصطفى انت بتشحت يابنى وبعدين ايه مزتك دى الفاظ قالى دكتور قال والله انا شكك فيك ههههههه
بص يامالك عندك يسر اتكلم معاها ولو وافقت اهى الفيللا جاهزة نشترى اوضة النوم وكله يبقى تمام
مالك بس يادكتور انا عندى شقتى.
مصطفى والله انا محترم رغبتك انك عاوز تحس انك عايش فى بيتك بس والله يعلم ربنا انى بعتبرك ابنى زى مايسر بنتى اللى اتربت على ايديه
دلوقتى انت شايف انى عايش فى الفيلا لوحدى معناش غير اللى بندعى ربنا انه يشفيها
وانا بكبر فى السن ومحتاج حد معايا
وصدقني كرامتك حتكون فوق الراس والبيت حيكون بيتك يامالك
ده رجاء منى يامالك
حاضر يا دكتور اللى يريحك
تعالى نروح نشوفهم بيعملوا ايه
يدخل مالك ومصطفى ليجدا يسر نائمه على قدمها
وتتحدث اليها دون ان تشعر بوجودها
الواد مالك ده حيجننى ياماما مش عارفه متسربع
